Nöbetçi Eczaneler
Gonca Meyzini
Ciddi sayılabilecek sayıda Türk’ün yaşadığı Prizren’de, Türk ailelerinin çocukları okumak isterlerse ya Arnavutça okuyabilirler veya Anadolu Üniversitesine yazılabilirler. Tabi illa da Türkçe Eğitim görmek isterlerse, Türkiye’deki üniversitelere kayıtlarını yaptırabilirler.
Ancak bu konuda da sıkıntılar var.Mesela ben bu yıl Turkiye’deki burslara başvurdum ancak olumlu ya da olumsuz bir cevap alamadım.
Başvurunun kabul edilip edilmediği ayrı konu, ancak insanlara bir bilgi verilir, bir mail atılır ve insanlara açıklama yapılır. Tabi bu arada siyasetçilerimiz sagolsun! Kimin gidecegine, kimin gitmeyeceğine zaten onlar karar veriyor, orda sıkıntı yok, ama bizde can taşıyoruz.
Gelelim bizim Kosovalı Türk Toplumunun temsilcilerine;
Tabi onlarin tuzu kuru, oğullarını, kızlarını, akrabalarını hangi üniversiteye kaydettirmek isterlerse kayıt ettirebiliyorlar. Onlar için, seç- beğen, Prizren’deki devlet üniversitesi onlar için bir önem taşımıyor ki, neden bu işlere kafa yorsunlar, zaman harcasınlar ki?
Olan kime oluyor, tabiki çoğunluk olan Türk seçmenlerine. Ama onların, yani bizlerinde gözlerini açması, oylarını kime verdiklerini, bu oylar sayesinde birilerinin lüks hayat yaşarken, birilerinin ise ise muhtaç olduğunu görmesi lazım. Çünku oy hatır için verilmez, daha iyi yaşam ve daha kaliteli bir gelecek için verilir. O nedenle artık vaatlere kanmayalım, uyanalım diyorum.
Sonuç olarak şunları söyleyelim;
Ben Prizrende hukuk alanında yüksek lisans yapmak istiyorum. Bunu da Arnavutça degil Türkçe yapmak istiyorum. Benim gibiler de çoook var. Prizren ve tüm Kosova’daki temsilcilere sesleniyorum; hadi bakalım makamlarınızın haklarını verin, ya da koltuklarınızı devredin, çünkü gençler sizden daha çalışkan ve daha istekli, boşu boşuna maaş almayın, koltuk işgal etmeyin!
Not; Benim ne Mahir Beyle ne de Arif Beyle bir alıp veremediğim yok, ayrıca herhangi bir KDTPli veya KTAPli’yla da bir sorun da yaşamıyorum, ben sadece düşündüklerimi dobra bir sekilde ifade ediyorum.