Nöbetçi Eczaneler
Balkan iftarlarımızın sonuncusunu, tam bir Osmanlı Şehri olan Kosova-Prizren’de gerçekleştirdik. 3 ayrı ülke 3 ayrı şehir. Breznitsa, Üsküp ve Priznen. Muhteşem şehirler. ‘Müslümanca’ bir misafirperverlik..
Türkiye’yi seviyorlar, Recep Tayyip Erdoğan’a güveniyorlar… Balkan’lar hala bizim ama bizi koparmışlar yıllarca..
Camiler tıklım tıklım dolu ve herkes oruçlu. Camilerine dokunanlara karşı etten duvar örmüşler, okullarına müslüman öğretmen vermeyen hükümete karşı çocuklarını 1,5 yıl okula göndermemişler. Köylerinde içki satışını yasaklamışlar. Kılık kıyafetleri yöresel, hissiyatları Türk. Türkçe öğrenmek için bizden öğretmen talepleri var. Ve biz bu insanları YOK saymışız. Dünya’da sulh diyerek Edirne den ötesini bizden değil demişiz. Şu anda Türkiye’de Prizren kadar “Osmanlı” bir şehir YOK!
Minarelerinde Gök Bayrak ve Kelime-İ Şehadet Bayrağı var.
Üsküp’te Türkiye Milli Maçı olduğunda onbinler sokağa Türk Bayraklarıyla çıkıyor. Gece sabaha kadar uyumuyorlar. Türkiye sevinirse seviniyorlar üzülürse üzülüyorlar…
Çanakkale Savaşında Kosova 13 bin şehit vermiş ama biz onları yıllarca kaderine terketmişiz.
Türkiye ne kadar güçlü olursa biz o kadar güçlüyüz ve emniyetteyiz diyorlar. Türkiye’den misafirler gelmiş diye dağ köylerinden kalkıp 400 km yol yapıp başka ülkede iftarımıza iştirak ediyorlar.
Bir köyden ayrılırken bizden istekleri duygu seline boğdu bizi. Neydi biliyor musunuz isteği? ‘Bize Türk Bayrağı Gönderin!’ Ankara’nın göbeğinde Bayrağı yakanlara inat..
Ne yaşadıkları ülkelerine ihanet ediyorlar ne de Türkiye sevdasından vazgeçiyorlar. Hiç kimse sahip çıkmasa bile Allah’larına güveniyorlar.
Köyler daha tutucu daha muhafazakar. Şehirler bir nebze kapitalizmden payını almış. TİKA Balkan’lara damgasını vurmuş. Ecdad yadigarlarını yeniden diriltmiş. Her şehirde bir mührü var.
Vakıf ve derneklere büyük iş düşüyor. Bu toprakları anavatanın bir parçası sayıp ona göre hizmetlerini buralara taşımalılar. Maneviyatı destekleyecek, maddi imkanlar sağlayacak projeler üretmeliler.
Kısacası bizim sınırımız Edirne Meriç’te bitmiyor ve o topraklar Türkiye’yi bekliyor, Osmanlı’yı özlüyor bu böyle biline…
